Story Preview:
“ராகுல்
எந்திரிடா மணி 4 ஆச்சு, அலாரம் அடிக்குது பாரு. கல்யாணதுக்கு கிளம்பனும்ள..!!”
என்று அம்மா எழுப்ப, சரியா அலாரமும் அடிக்க, நான் எழுந்து என் நண்பர்கள் ரமேஷ்,
சுரேஷ் ரெண்டு பேருக்கும் மெசேஜ் பண்ண, அவங்களும் எழுந்தாச்சுனு ரிப்ளை
பண்ணுனாங்க.
நானும்
எழுந்து குளிச்சு முடிச்சு ரெடியாகி, காசு எடுத்து என் தோழி கல்யாணத்துக்கு
கிளம்பி பஸ் ஸ்டேண்ட் வர, அவனுகளும் வந்தாங்க.
அப்ப
ரமேஷ், “ஏண்டா இந்த கல்யாணதுக்கு அவசியம் போகனுமாடா. ஏண்டா மனசன காலங்காத்தால கொல்லறீங்களாடா..!!”
என்க,
சுரேஷ்
அவனிடம், “டேய் ஏண்டா, நம்ம பிரண்ட் மேரேஜ் தானடா, அப்டியே நம்ம பழைய
நண்பர்களையும் பாக்கலாம்டா. எல்லாரையும் பாத்து எவ்வளவு நாளாச்சு” என்க ரமேஷ்
சரினுட்டு பஸ்ஸில் சீட்டு போட, நாங்க கிளம்பினோம்.
பஸ்
5 மணிக்கு கிளம்பி சரியா மணி 7 என் கையில் நாங்க எறங்க வேண்டிய பஸ் ஸ்டேண்டில்
நிறக, நாங்க வேகமா இறங்கி, கல்யாண மண்டபத்தை பாத்து நடந்தோம். முகூர்த்தத்த பாக்க
இல்லீங்க, உங்களுக்கே தெரியும்ள நாங்க இன்னும் சாப்டவேயில்லை. பசி கண்களை கட்ட,
நாங்க போட்டி போட்டுக் கொண்டு நடக்க ஆரம்பித்தோம்.
மணி
7.15 என் கையில் மண்டபத்தை அடைய, அங்கே எல்லாம் பரபரப்பா நடந்திட்டிருந்தாங்க. ஆனா
தாலி கட்டியாச்சு அதை பாக்க, எங்களுக்கு கொடுத்து வைக்கலியே என் கையில் எங்க
தோழியின் அப்பா எங்களை வரவேற்று உபசரித்தார்.
உண்மையில்
என் தோழி கொஞ்சம் பணம் அதிகம் படைத்தவர்கள்தான். நான் அவர்களிடம், “ஏங்கடா தாலி
கட்டுவதை பாக்க முடிலீனு ஃபீல் பண்றீங்களா..?” அப்டிங்க, அவனுக “நீ வேறடா, வா
எல்லாம் சாப்பிட போறாங்க, நாமும் போகலாம்..!! ஆனாலும் தாலி கட்டின அந்த இளிச்ச
வாயனை பாக்க முடியலீனு கொஞ்சம் மன கஷ்டம் தாண்டா..!!” என்றான் சுரேஷ்.
அதற்கு
ரமேஷ், “எங்கடா போகிற போறான். இங்கதான் வெள்ளை வேட்டி, சட்டையுடன்
சுத்திட்டீருப்பான் பாரு..!!” என்றிட்டு மூவரும் ஒன்றாக உக்காந்து சாப்பிட்டு
முடிக்க, அப்டியே கல்யாண மண்டபத்தில் எல்லாரும் குட்டு குட்டா உக்காந்து
பேசிட்டிருந்தாங்க.
நாங்க
மூன்று பேரும் அதே மாதிரி உக்காந்து பேசிட்டிருக்கையில் என் தோழி மணப் பெண்
கோலத்தில் வந்தாள்.
அவள்
அழகை பாக்கையில், ஆஹா..!! சூப்பரா இருந்தாள்.
உண்மையிலேயே
அவள் அழகு கண்ணை பறித்தது. நாங்கள் அவளை கவனிக்க, அவளும் கவனிச்சிட்டாள்.
எங்களிடம் நடந்து வந்தாள்.
பின்னேயே
அவங்க அப்பாவும் நடந்து வர, அவள் எங்களிடம் வந்து “ஏங்கடா லேட்டு, முன்னாடியே
வாங்கடானு, சொல்லிருந்தேன்ல..” என்க, அவள் அப்பா வந்து “தம்பி சாப்பிட்டாச்சா..”
என்க, மூவரும் மாடு மாதிரி தலையாட்டினோம்.
உடனே
ரமேஷ், “நாங்க அப்பவே வந்திட்டோம். உன்னைதான் பாக்க முடியலை” என்றான்.
“சாரிப்பா,
நான் தான் கவனிக்கலை..” என்க, அவள் அப்பன் சொந்தக்காரன்கள் வந்திருக்காங்கனு பாக்க
போயிட்டான்.
அப்ப
சுரேஷ், “சரி, எங்க உம்புருஷன். அவனை பாக்கனுமே..” என்க, அவள் அங்கிருக்கார் என்
கை காட்டினாள். பாக்க கொஞ்சம் தொப்பையுடன், சுமாரா இருந்தான்.
உடனே
ரமேஷ், “இவனா, இவனை கல்யாணம் பண்ணுனதுக்கு, நீ என்னையே கல்யாணம் கட்டிருக்கலாம்டி”
என்க, அவள் முறைத்தாள்.
உடனே
அவள் கணவனை கூப்பிட அவன் எங்களிடம் வந்தான். வந்து “ஹாய், நீங்கெல்லாம்
கற்பகத்தின் பிரண்ட்ஸா..?” என்றிட்டு எங்களுக்கு கை கொடுத்தான்.
நாங்களும்
எங்களை அறிமுகப் படுத்திக்க அவன் ஏதோ கம்பெனியில் வேலை செய்வதாக சொன்னான்.
சம்பளம், மற்ற பழக்கங்கள் பத்தியெல்லாம் சொல்ல, உண்மையிலேயே பரவாயில்லை என்று தான்
தோனீயது.
உடனே
அவள் புருஷனும் யாரோ கூப்பிடுராங்கனு போக, நாங்கள் அவள் கிட்ட பேசினோம்.
“பரவாயில்லடி,
மாப்பிளை நல்லாதான் இருக்கான்” என்று நான்சொல்ல, அவள் சிரித்தாள்.
உடனே
ரமேஷ் அவளிடம், “கற்பகம் நீ சிரிக்கிரப்ப பாத்தா, அப்டியே பேண்ட கழட்டி சுண்ணிய
வாயில விட்டு ஆட்டலாம்னு இருக்குதுடி..” என்றான்.
அவன்
சொஞ்சம் மெல்லமாகத்தான் சொன்னான். அவள் கேட்டுட்டு, “டேய் இங்க இப்படியெல்லாம்
பேசதடா, யாராவது கேட்டா என்னாகும்..?” என்க, அவன், “யார் கேட்டா என்ன, வாடி
கொஞ்சம் அந்த பக்கமா போயிட்டு வரலாம்” என்க, அவள் முறைத்தாள்.
நாங்க அவளை, “நீ கிளம்பு, இங்கிருந்தீனா இவன் உன்னை இங்கேயே பண்ணிடுவான்..” என அவளை அனுப்பிவைக்க, அவள் மணப்பெண் அறைக்குள் போய் விட, நாங்க மூனு பேரும் அதே மாதிரி சேரில் உக்காந்தோம்.
“டேய்,
ஏண்டா ரமேஷ், கல்யாண மண்டபதுல வந்து இப்டியாடா பேசுவ. யாராவது கேட்டா என்னாகும்..?”
“பின்னென்னடா
மாப்ள, அவ புருஷனை பாரு..!! என்னமோ கன்னிப் பெண்ணை கல்யாணம் பண்ணி ஓக்க ரெடியா
இருக்கிற மாதிரி நம்ம கிட்ட பேசிட்டு போரான். ஆளும், அவ மண்டையும்..” என்று அவன்
விரக்தியில் ஏதோ சொல்ல நாங்க ரெண்டு பேரும் சிரிச்சிட்டு சும்மா உக்காந்தோம்.
என்னடா
இப்டியாடா கல்யாண மண்டபதுல நடந்துக்குவீங்க, அதுவும் தோழி கல்யாணத்தில்னு
கேட்கறீங்களா..? உங்க கேள்விக்கு விடை எங்கள் காலேஜ் வாழ்க்கையில் இருக்கிறது.
அதையும் சொல்றோம் கேளுங்க.